Extra mankracht voor het pastorale team

Sinds vijf jaar geven Charles Duijnstee, Rita Schoolenberg, Wim van Paassen, sinds vorig jaar aangevuld met Francien van Kersbergen, invulling aan de pastorale taken binnen de vier parochies van IPV-4: de St Caecila, St. Joseph, RK. Open Hof en St Paulus Bekering.

Gelukkig krijgt dit kleine team steun van gastpastores en vele vrijwilligers. Toch blijft het vaak hard werken en erg veel ‘acte de présence’ geven, overigens iets wat de pastores met liefde en overgave doen, maar…. de rek gaat er op die manier wel een beetje uit.  Het IPV-bestuur heeft het Bisdom verzocht zich in te spannen voor extra mankracht gedurende een half jaar zodat de vaste krachten in die periode iets meer ruimte in de agenda krijgen.

Rita Schoolenberg	Francien van Kersbergen	Charles Duijnstee	Wim van Paassen

Het verheugt ons u te kunnen mededelen dat diaken Coen van Loon vanaf eind januari voor de duur van een half jaar binnen IPV, voor 16 uur per week, actief zal zijn. Koen heeft ruim 14 jaar als pastoraal werker gewerkt in een parochie in Hilversum en is nu werkzaam in deeltijd als gevangenispastor in ‘De Schie’.

Koen zal het aankomende half jaar om de zondag voor gaan in één van onze kerken en zal tevens worden ingezet voor uitvaarten en de pastorale achterwacht maar wellicht ook bij doop- en 1^e Communievoorbereiding. Wij vertrouwen op een goede samenwerking en heten Koen van Loon van harte welkom in ons IPV-gebied.

Alle parochianen roep ik op om niet meteen een beroep te doen op de vrijgekomen ruimte van de pastores maar hen, voor zover als dat mogelijk is, enige adempauze te gunnen.

Namens het IPV-bestuur,

Trix van der Meer, voorzitter

Kennismaking met Diaken Coen van Loon

Plotseling belde de personeelschef van het bisdom mij op: had ik niet nog wat tijd over? Zou ik niet een paar maanden ergens in een parochieverband kunnen invallen? Ik moest een paar keer slikken,

liep redelijk rood aan (wat hij gelukkig niet kon zien!), aarzelde even en zei toen: “Leuk, maar ik wil er even over denken en het thuis overleggen”. Die avond heb ik met mijn vrouw een heel gesprek gehad. Agenda’s erbij, alles gewikt en gewogen. De volgende dag teruggebeld en ‘ja’ gezegd.  Meteen daarop gebeld met Trix van der Meer en de maandag daarna zat ik met drie van de vier pastores om tafel. Soms gaat het snel!!

Dit alles betekent, dat ik voor een half jaar kom werken in uw IPV. Ik ga dat doen naast mijn werk als justitiepastor in de Schie, een gevangenis in Rotterdam. Men vraagt mij niet zomaar. Het werk bij justitie doe ik nog geen jaar. Daarvoor heb ik vrijwel altijd in het basispastoraat gezeten. Van December 1991 tot december 2005 was dat een parochie in Hilversum, de H.Hart-H.Josephparochie. Daar woonde  mijn gezin en ik ‘op’ de pastorie en waren wij het middelpunt van de parochie. Heel veel lief en leed hebben wij daar met de parochianen gedeeld. Met mijn gezin? Inderdaad. Heel lang was ik pastoraal werker. Maar in augustus 1995 heeft monseigneur Bomers mij tot diaken gewijd.  In die parochie in Hilversum. Een heel bijzondere dag!

Mijn werkzaamheden zullen zo’n 16 uur per week in beslag nemen. Waar het precies uit gaat bestaan moet nog definitief besproken worden. Tweemaal in de maand zal ik ergens op de zondag voorgaan. Daarnaast krijg ik waarschijnlijk een rol bij begrafenissen, doopvoorbereiding en de Eerste H.Communie.

Wat ik tot nu toe van uw parochies gehoord heb is, dat er veel vrijwilligers actief zijn. Dat lijkt mij heel belangrijk. Een kerk kan niet langer zonder vrijwilligers. Het is hun, jullie, kerk! Parochies hebben het op dit moment op veel plaatsen niet gemakkelijk. Daarom is het zo belangrijk dat er steeds mensen zijn, die geloven in hun parochiegemeenschap en die er hun schouders onder zetten. Enthousiasme delen, elkaar inspireren, geloof hoop en liefde zien in elkaars ogen, steeds zullen er plekken moeten zijn, waar dat zichtbaar, voelbaar,  wordt; oases in de woestijn, waterbronnen.

De tenten opbreken en even reisgenoot zijn met elkaar. 

Het beeld dat daar voor mij bij hoort komt uit het boek Numeri, hoofdstuk 9:“16 

Zo was het voortdurend: de wolk overdekte de tabernakel en was ’s nachts te zien als een vuur. 17 Telkens als de wolk zich van de tent verhief trokken de Israëlieten verder, en op de plaats waar de wolk stilhield sloegen ze hun kamp op.”

Ik ga heel graag een aantal maanden met u optrekken; de wolk van Gods aanwezigheid achterna!

Coen van Loon, diaken.